Seniorka ma 92 lata, waży 40 kg i mierzy 150 cm. Jej mobilność jest ograniczona – porusza się z pomocą rollatora. Zmaga się z osłabieniem serca, nowotworem, inkontynencją moczową (korzysta z pieluch), a także z ogólnymi dolegliwościami wieku podeszłego, co wiąże się z ryzykiem upadku. Mimo to pozostaje osobą świadomą, dobrze zorientowaną w czasie, miejscu i osobach, reaguje na światło i ciemność.

Seniorka jest pod stałą opieką Pflegedienst – raz w tygodniu odwiedza ją zespół paliatywny, a lekarz kontroluje jej stan zdrowia co dwa tygodnie.

Na co dzień potrzebuje wsparcia przy kąpieli, pielęgnacji (w tym kremowaniu, czesaniu i układaniu fryzury), ubieraniu i rozbieraniu, przy wstawaniu i kładzeniu się do łóżka, a także przy korzystaniu z toalety i krzesła toaletowego. Wymaga przypominania o lekach, podawania kropli do oczu, wymiany wkładek oraz organizacji dnia. Istotnym elementem jest również aktywizacja poprzez ćwiczenia mięśniowe, wspólne posiłki, towarzystwo i rozmowy.

W nocy seniorka zazwyczaj przesypia spokojnie, sporadycznie zdarza się potrzeba udzielenia pomocy – np. w przypadku biegunki lub gorszego samopoczucia.

Seniorka mieszka w domu jednorodzinnym o powierzchni 150 m². Dla opiekunki przygotowano pokój gościnny o powierzchni 15 m², wyposażony w łóżko, szafę i stół. Zapewniony jest dostęp do Internetu. Sporadycznie w domu przebywa mały pies (1–2 razy w miesiącu). Córka seniorki mieszka obok i może wspierać, jednak nie wymaga od opiekunki współpracy.